Het bekende gezegde 'Goed voorbeeld doet goed volgen.' en de bijbelse woorden 'ieder deed wat goed was in zijn ogen.' (1) lijken op het eerste gezicht twee uitersten, maar hoever liggen deze twee uitspraken in de praktijk uit elkaar? In de bijbel lezen we niet dat er met boze opzet slecht werd gedaan, want een ieder deed immers wat 'goed' was in eigen ogen. Een regelrechte tegenhanger van de eerdere uitspraak is; 'Hij deed wat recht is in de ogen des HEREN' (2) Deze opmerkelijke uitspraak betrof koning Josia. Vanaf z'n achtste levensjaar was hij eenendertig jaar lang koning over Israel. Al in de eerste jaren van zijn koningschap hield hij grote schoonmaak; Zo ruimde hij alle afgoderij op welke in de loop der tijd door zijn voorgangers blijkbaar was getolereerd.
In zijn achttiende regeringsjaar zorgde hij ervoor dat de tempel weer functioneel werd. En bij deze actie was het dat het door Mozes gegeven boek van de wet door hogepriester Chilkia werd gevonden. (3) Wanneer de koning hiervan hoort en de inhoud ervan tot zich neemt scheurt hij zijn klederen. (4) en laat God raadplegen ten behoeve van zichzelf en van hen die in Israel en Juda waren overgebleven.
Want, aldus de conclusie van Josia; 'groot is de gramschap des HEREN, die zich over ons uitgestort heeft, omdat onze vaderen het woord des HEREN niet in acht hebben genomen, en niet hebben gehandeld overeenkomstig al wat in dit boek geschreven staat.' (5) Daarna laat hij de woorden van God aan het volk voorlezen, vernieuwd het verbond en viert aansluitend uitbundig het Pascha. (6)
Het is een indrukwekkend verhaal en ik denk dat het ook relevant is voor onze tijd. De maatschappij is wereldwijd voortdurend in beweging en het typisch Hollandse poldermodel lijkt het daarin nog niet zo slecht te doen. Maar heeft het ons als natie ook geholpen of zijn het enkel windeieren? Voor de kerkverlating in onze tijd zijn vele redenen aan te voeren. Net als Israël in háár goede tijden was het God die zegende toen ze oprecht naar Zijn raadgevingen handelden, maar hoe is dat nu gesteld? Als land, stad, familie of gezin pluk je de vruchten van je (eigen) beslissingen. Waarom dan enkel doen wat goed is in eigen ogen? Hoe goed het ook bedoeld is, meer dan eens is gebleken dat in de praktijk goed de vijand is van best!
Of het nu de regering, onze werkgever, buurman of onze eigen kinderen betreft, wij zijn met de bijbel in de hand zelden in staat onze medemens te overtuigen.
Maar kiezen wij altijd voor Gods advies wat betreft de zaken waarover we het wèl voor het zeggen hebben? 'Stel mij maar eens op de proef - zegt de HEER van de hemelse machten.' (7)
In het boek Handelingen vinden we een bemoedigend voorbeeld van de eerste christenen; '...en zij loofden God en stonden in de gunst bij het gehele volk.' (8) Er staat dan wel dat heel het volk er aandacht voor had, maar elders lezen we ook; 'Doch van de anderen durfde niemand zich bij hen aansluiten, maar het volk stelde hen hoog.' (9) Ik ben bang dat ook in onze tijd niet een hele natie spontaan op de knieën zal gaan (zou wel gaaf zijn...) maar al zou het net z'n percentage zijn als daar in Handelingen beschreven staat, dan maakt dat al een heel verschil; Immers, een goed voorbeeld doet goed volgen. Toch?
Rev.Camp [okt'09] C104
