Het woord Christelijk mag dan 20 eeuwen jaar oud zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat christenen de uitvinders zijn van de gelijknamige waarde en normen. Toch zijn deze normen en waarden de basis van onze huidige maatschappij.
Onze voorvaderen (denk aan de Neandertalers en zo) sloegen elkaar om het minste geringste de hersens in. Gelukkig is dat nu niet meer aan de orde, hoewel 'oog om oog, tand om tand' (1) vaak wel het eerste is wat met een conflict bij ons opkomt.
De huidige maatschappij hekelt vaak de christelijke ethiek, maar de meeste normen zijn ook van waarde zonder er het stempeltje christelijk aan te plakken. Het intermenselijke gedeelte van de 'tien geboden' (2) is net zo goed van toepassing op niet gelovigen als gelovigen, want niemand vind het leuk bestolen te worden, om maar eens wat te noemen.
En wat te denken van het onderwerp huwelijk. Wanneer de bijbel op vier verschillende plaatsen spreekt over 'je ouders verlaten, je vrouw aanhangen en één worden' (3) consumeert men onnadenkend wel het laatste aspect zonder zich te realiseren wat die andere voorwaarden echt inhouden. Je ouders verlaten is een andere omschrijving voor volwassen zijn en verantwoording (kunnen) dragen voor je eigen beslissingen. En met 'aanhangen' wordt bedoeld dat je een verbond met elkaar sluit. Vandaar dat er bij een huwelijk getuigen aanwezig (moeten) zijn!
Is de maatschappij zich aan het ontdoen van een christelijk juk, of probeert ze de ogen te sluiten voor eeuwige (!) principes? Je kan denken dat de zwaartekracht niet voor jou geldt, maar je zult niet de eerste zijn die een sprong van driehoog niet overleeft!
Aan veel gestandende huwelijken ligt vaak gewoon puberaal gedrag ten grondslag. Toch zijn de voordelen van een 'bijbels' huwelijk niet enkel voor christenen, maar als christen heb je wel het voorrecht de extra dimensie te kennen die er ligt in het beeld van Jezus en zijn gemeente! (4)
Wat onze beeldvorming betreft; vroeger was christelijk: 'dit mag niet, dat mag niet', maar tegenwoordig wordt je overspoeld met: 'dit is fijn en dat is fijn'. Meestal gaat het over uiterlijkheden, want daar kun je vrijblijvend en neutraal over praten. Maar hoe weinig wordt er gesproken over de kern van het christen-zijn: Jezus, die in onze plaats is gestorven en ons de bron (5) heeft ontsloten om dat echte (christelijke) leven te leven.
Ik geef toe; het valt niet mee te leven in een wereld waar recht krom is en krom recht (6) , maar we staan er niet alleen voor. (7) Laten we daarom vasthouden (8) aan wat anderen minachtend 'christelijk' noemen, want daarin ligt wel ons heden en onze toekomst. (9) )
Rev.Camp [jul'14] C121
