Bij Fastfood denken we al snel aan uit eten gaan bij een Mac.Donald, een snackbar of het laten thuis bezorg van een pizza o.i.d. Best handig wanneer je onderweg bent of haast hebt, maar we zijn het er met z'n allen wel over eens dat het niet bepaald gezond is dit als leefstijl aan te nemen. Maar onze eetgewoontes zijn toch wel aan het veranderen: Was daar vroeger 'een eenvoudige doch voedzame maaltijd' (om met Olivier B. Bommel te spreken), tegenwoordig maken we van onze maaltijden thuis haast een culinaire cultus; Het moet niet alleen vers, gezond en macrobiotisch verantwoord zijn, maar vooral ook exotisch. Of het, al dan niet, kosher of halal is zal ons worst zijn, zolang het maar aan onze verwachting voldoet.
In de tijd waarin het NT werd geschreven was dat wel wat anders. Het Romeinse voedsel had destijds nogal van doen met godenverering. (1) Het vlees op de markten kon afkomstig zijn van offerdieren waarvan bepaalde delen waren geofferd. Maar het gebeurde ook wel dat het dier enkel aan een godheid was aangeboden, om vervolgens weer in de 'tempelwinkel' te worden verkocht. Of het als christen wel geoorloofd of verstandig was zulk vlees te kopen lijkt in de Romeinenbrief (2) de inzet van Paulus' betoog. Maar het gaat dieper. Hij gebruikt het eten daar juist als een sterk tot de verbeelding sprekend voorbeeld. Ook stelt hij dit onderwerp niet enkel aan de kaak met betrekking tot ons zelf, maar juist om onze houding ten opzichtte van andere gelovigen. En dat niet zonder reden.
Hoe vaak zie je niet dat zelfs christenen (!) er haast trots op zijn hoe dicht ze, als het ware, langs het randje van een afgrond durven lopen met betrekking tot bijbelse normen en waarden. Maar wat voor slecht voorbeeld ze daarmee zijn voor minder standvastige broeders en zusters komt geen moment in hen op.... Toch hoeft het niet enkel werelds ogende zaken te betrekken, want ook christelijk klinkende onderwerpen kunnen uiteindelijk schade aan ons geestelijk welzijn berokkenen. Zo houden de items van Paulus' lijstje van 'religieus klinkende zaken' (3) ook in onze tijd nog vele gelovigen bezig, ook al becritiseren wij slechts die ander. (..)
Wanneer de Bijbel het heeft over vast voedsel en melk, (4) dan is het van fast food naar geestelijk voedsel maar een klein stapje. We zijn nogal geneigd om 'melk' als minder interesant aan te merken, dus voeden we ons liever met meer interesante informatie van het christelijke erf, menend dat dit toch wel dicht in de buurt van genoemde 'vaste spijze' moet komen.
Nu heb je in de natuurlijke wereld melk en melk; De melk bij ons ontbijt of lunch is van een heel andere samenstelling dan b.v. moedermelk. Maar alle melk bevat wel ondermeer calcium en dat is ons leven lang goed voor onze botten. Associeren we melk dus enkel met een eerste onderwijs aangaande Christus, dan doen we ons zelf behoorlijk te kort. Het is niet verkeerd om van tijd tot tijd bij die eerste beginselen bepaald te worden, al was het alleen al om ons referentiekader aan te scherpen. En naarmate we meer solide onderwijs hebben genoten, zullen we ook het fast food beter herkennen en naast ons neer kunnen leggen.
Uiteindelijk (maar het liefst wat eerder...) is het de bedoeling dat we in, zekere zin, zelfstandige christenen worden die niet enkel leven bij een opgelegd 'dat wel, dat niet'. Juist het ontbreken van bijbelse uitgangpunten in onze beslissingen maakt dat we zo gemakkelijk heen en weer geslingerd kunnen worden, (5) want in de praktijk lijkt alles zo veel op elkaar.... Die gewenste toename van geestelijke volwassenheid komt herkenbaar naar voren in het bijbelse voorbeeld over groeien van kinderen, via jongelingschap, naar vaders (en moeders) in het geloof. (6) Net als in het natuurlijke hebben kinderen in 't geloof gestructureerd onderwijs nodig. Maar jongelingen daarintegen gaan, vanuit parate kennis, zelfstandig op onderzoek uit. En vaders mogen op hun beurt weer een voorbeeld en vraagbaak zijn; Want zij dragen het bewijs van hun geloof in zich rond.
We kunnen onszelf natuurlijk overschatten door ons de vrijheid van een jongeling of vader aan te meten; We zoeken het immers zelf wel uit.... Maar daar ligt dan weer de link met het eerste deel van deze column, of, om met Paulus te spreken: 'Was je maar een leraar...' (7) Dus verplicht terug aan de melk? Nou, van veel etenswaar is melk een basis of op z'n minst een belangrijk bestanddeel. Dus met een evenwichtige voeding komen alle aspecten van Gods koninkrijk aan bod. En in zo'n zetting doet wat fastfood op z'n tijd geen kwaad.
Rev.Camp [sep'07] C096
