In het populaire televisieprogramma 'Expeditie Robinson' (zondagavond Net5) vindt op een gegeven moment een teamsamensmelting plaats van uit beide teams overgebleven kandidaten. De met moeite verworven stabiliteit tussen de deelnemers komt natuurlijk opnieuw onder druk te staan, wat - door behoud van ellende - borg staat voor een blijvend hoog kijkcijfer!
Binnen het christendom vinden we een rijke scharkering aan kerken en groeperingen doordat het christendom, in tegenstelling tot [alle] andere godsdiensten, een sterke persoonlijke Godsrelatie kent, wat dit fenomeen vreemd genoeg alleen maar lijkt te versterken. U mag de uitspraak shockerend vinden, maar ik denk dat het uiteindelijk de bedoeling is dat Jezus terugkomt voor zijn bruid en niet voor een harem...
Wat menselijk haast onmogelijk leek gebeurt ondertussen toch; er vinden spontane 'samensmeltingen' plaats tussen gelovigen, groeperingen en zelfs denominaties. Op zich is dit niet zo vreemd, want wanneer we oprecht Jezus volgen zullen we elkaar (ondanks theologische verschillen) in waarheid vinden, toch?
De ene groepering kan zich nu eenmaal niet op grond van ontvangen zegen verheffen boven de ander. 'Want wat maakt u beter dan een ander? Alles wat u hebt, hebt u gekregen. Waar beroemt u zich dan op? Vanuit een zekere geestelijke air kunt u natuurlijk als rijke koningen op een troon gaan zitten. Maar ja, was u maar koningen! Dan zouden wij samen met u regeren.' (1)
Nee, God trekt niemand voor! Het liefst zou Hij overal tegelijk een opwekking geven, maar de hamvraag in deze is simpel; zijn wij er wel klaar voor?
Vanuit de [recente] kerkgeschiedenis weten we dat een opwekking in de ene plaats aanstekelijk werkte naar een anderen plaats. Hoewel het lijkt dat, om zo te zeggen, een vuurtoorts werd doorgegeven, is de kracht niet in die toorts meegekomen, maar de vlam van die toorts heeft op zich weer het verlangen bewerkt om ook aangestoken te [willen] worden. Opwekking kun je namelijk niet importeren, daar moet je [wanhopig] naar verlangen!
En in de praktijk zal daar dan helaas dat onderscheid zijn; de één heeft die opwekking gegrepen en de ander (nog) niet. Ontstaat daardoor dan [meer] verlangen of juist afgunst (...)?
Zal er uiteindelijk een samensmelting plaatsvinden tot één supergemeente? Ja en Nee. Als plaatselijke Gemeenten (meervoud) zijn we in al onze verscheidenheid de presentatie van het lichaam van Jezus: 'Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam, hoe vele ook, één lichaam vormen, zo ook Christus; want door één Geest zijn wij allen tot één lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, ... zijn wij met één Geest gedrenkt ... [samen] het lichaam van Christus enieder [voor zijn deel] leden.' (2)
In eerste instantie doelt Paulus hier op eenheid binnen de Gemeenten, maar evenzo geldt dit in macro verband. Elke Gemeente mag een eigen kleur en een eigen doelgroep hebben. Het probleem zit niet in de veelheid, maar in de verdeeldheid.
Alleen al om praktische redenen is één super-gemeente niet reëel; want zodra een Gemeente omvangrijk (!) wordt, zal de zorg voor elkaar een opdeling in celgroepen behoeven, en zijn we in principe toch weer bij af......
Maar het erkennen van elkaar(s Gemeente), het helpen van elkaar, ervaringen delen en bemoedigen van elkaar in Christus Jezus zal een ongekende impact hebben. En dat is wat momenteel - door Zijn Geest - gaande is. Die samensmelting heeft, naast geloof en openbaring, ook met gevoelens, emoties en harten van mensen van doen, en zulks heeft tijd nodig. Maar waar een wil is, is een weg!
Tot het in de praktijk zover is, zullen we [nog wat] geduld met elkaar moeten hebben.... Dus late beslissers, heb respect voor de starters; zij hebben risico genomen en als het ware de kastanjes voor ons uit het vuur gehaald. En starters, heb respect voor de late beslissers; zij hebben veel strijd [gehad] om barrières zoals traditie te doorbreken.
'En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen, die door hun woord in Mij geloven, opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons [één] zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.' (3)
Niet door behoud van ellende, maar door toename van vreugde en kracht zal die samensmelting hoge kijkcijfers gaan scoren!
Rev.Camp [nov'03] C060
