Met de uitdrukking 'het is [me] één pot nat' geven we vaak aan dat zaken in onze beleving allemaal eender zijn. En dat zou je haast gaan zeggen met betrekking tot de vele Gemeentemodellen welke tegenwoordig in zwang zijn. Was een Gemeente vroeger gewoon Gemeente, tegenwoordig worden we haast overspoeld met allerlei Gemeente[groei]modellen.
Cell Church, Willow Creek, Natural Church Development, G12, Alpha Church, Purpose Driven Church, Allemaal (Engelstalige) benamingen voor NT Gemeentemodellen. Al deze modellen gaan uit van aspecten welke in het NT, met name het boek Handelingen, gevonden kunnen worden. Getriggerd door de (positieve) resultaten worden de alzo gedestilleerde principes aangedragen als de ultieme succesformule voor Gemeentegroei.
What's the buzz? (Vanwaar nu deze ophef?) Er kan geen sprake zijn van een succesformule; immers; God geeft de wasdom (1). Maar de destillatie van nieuwtestamentische principes en aandachtspunten kunnen ons wel helpen een beter functionerende Gemeente te zijn c.q. te worden.
De meest tot de verbeelding sprekend uit de hele reeks vind ik zelf het 'Doel Gerichte Gemeente' (Purpose Driven Church) model, want waarvoor zijn we überhaupt Gemeente? Niet om met alle modegrillen mee te gaan, maar het is van tijd tot tijd verfrissend ons doen en laten (!) eens kritisch te evalueren; of we persoonlijk of als Gemeente [nog wel] aan ons doel beantwoorden. Er zijn genoeg Bijbelteksten die ons daartoe aansporen. (2) Je kunt zelfs stellen dat de meeste apostolische brieven geschreven zijn om [ons] te attenderen op bepaalde aspecten van Gemeentezijn.
De apostelen schreven hun brieven zeker niet als regelgeving in de vorm van betuttelende wetjes. Zo adviseert Paulus de Gemeente in Korinte (3) aandacht te hebben voor bezoekers, en beschrijft daar beslist niet wat wel of niet 'geestelijk' (..) is! In de rubriek 'Lezers Schrijven' van de EO-gids vond ik laatst een rake uitspraak van een 60 (!) jarige inzender met betrekking tot Praise muziek: 'De muziek op de EO Jongerendag is hard, niet altijd mooi, maar eerlijk en oprecht...' Halleluja, eindelijk iemand die het door heeft! Heiligt het doel dus [al] de middelen? Mooi niet!
De opdrachten, door Jezus zelf aan ons gegeven, zoals we die kunnen lezen in Mattheus (4), geven aan dat de Gemeente er is om; 1) een centrale plaats te zijn om God te eren, 2) het evangelie te verkondigen, 3) als een zorgzame familie te zijn, 4) Schriftuitleg te geven, en 5) een maatschappelijke invloed voor te staan. De praktische invulling hiervan zal ten ene male tijd- en cultuurafhankelijk zijn en per definitie niet een doel in zich kunnen zijn!
De Schrift wijst ons op een persoonlijke groei tot volwassenheid, waardoor wij van veranderde levens tot veranderende levens zullen komen. Maar hoeveel christenen zijn er niet die, om zo te zeggen, verhospitaliseerd zijn? Welk positief voorbeeld zijn zij [nog] voor de wereld?
Weet u, de wereld ziet [al ruim 2000 jaar] uit naar het openbaar worden van God's kinderen (5). Moet de Gemeente daarvoor en daarom anders georganiseerd worden, alsof ze een te verbeteren organisatie is? Nee, ze dient [weer] doelbewust tot leven te komen; ieder lid datgene doen waar God hem / haar mee begiftigd (toe geroepen) heeft.
De Engelse bewoording van Rom.12:6-9 luidt; 'laat hij dat doen waar zijn gave, zijn hart ligt.' (if it is ..., let him ...) Dan wordt het Lichaam van Jezus weer een actief lichaam, komen alle ledematen op hun plaats en komt het [weer] in beweging. (6)
Maar hoe zit het dan met al die verschillende modellen? Wanneer u de modellen eens rustig naast elkaar legt, zult u ontdekken dat de verschillen niet groot zijn; ja, in de praktijk zelfs nihil zijn! Alle modellen vinden immers hun oorsprong in hetzelfde Boek?
Er zijn enorm veel boeken geschreven over opvoeden, maar wanneer we onze kinderen opvoeden doen we dat niet precies volgens een boek. We herkennen situaties uit een boek en overwegen de adviezen uit zo'n boek. Zo helpt ook een model ons zichtveld te verbreden; traditie, gewoonte, doel en motief te herkennen, deze te toetsen, zodat we ze doelgericht kunnen bijstellen.
Als het goed is laat het ons ook verlangen naar een [nieuwe] golf (werkzaamheid) van God's Geest, waarop we [goed voorbereid] mogen 'surfen' (interactief zijn). We kunnen met een methode dus nooit onze eigen 'golf' maken...!
En laat alsjeblieft het naampje niet weer een muurtje optrekken rond onze eigen, zelf gevonden (?)
visie! Het is God's Koninkrijk en het is in Zijn dienst dat we geroepen zijn.
Wat dat betreft zijn we samen één pot nat!
Gemotiveerd en doelgericht bezig zijn; dat is ons aller roeping.
Rev.Camp [aug'03] C057
