Als in Openbaring de naam van de Gemeente in Filadelfia wordt genoemd, wordt deze direct in verband gebracht met 'de sleutels van David'. (1) Duidelijk is dat het leven van David model staat voor de nieuwtestamentische Gemeente. En wanneer in het nieuwe testament gesproken wordt over het Koninkrijk van God worden daar vaak uitspraken van David geciteerd. De meest belangrijke gebeurtenis in het leven van David was dat hij de Ark, die al voor de regering van koning Saul door de Filistijnen was buit gemaakt, naar Jeruzalem haalt en daar een nieuwe plaats geeft.
De Ark gaf niet alleen uitdrukking aan de aanwezigheid van God maar was, door het bloedoffer op het verzoendeksel waaronder de wet lag, ook de levensbron. (2) Dat de Wet zonder het verzoendeksel de dood brengt, zien we letterlijk gebeuren wanneer, na het terug krijgen van de Ark, een paar mannen willen zien of de Wet nog wel aanwezig was... (3)
Tijdens het priesterschap van Eli besloten de leiders de Ark uit Silo te halen om deze met zich mee te voeren in de oorlog tegen de Filistijnen. De Ark werd echter door de Filistijnen buit gemaakt. (4) Omdat er allerlei plagen uitbraken onder de Filistijnen besloten deze om de Ark weer terug te sturen naar de Israëlieten. Zij plaatsten de Ark, samen met gouden (genoegdoening) geschenken op een kar, getrokken door twee zogende koeien. De koeien wandelden uit zich zelf rechtstreeks naar het land Israël! Daar nam de bevolking van een klein grensplaatsje de Ark in ontvangst en brachten met het hout van de kar en de koeien een dankoffer, en daar bleef het bij...
De ark bleef nog zo'n 80 jaar bij het huis van Abinadab, in plaats van in Silo! Toch ging de eredienst in de tabernakel door, formeel, zonder de Ark. Stel je eens voor, de tabernakel van Mozes met al zijn diensten, aanbidding en offers, terwijl er NIETS (...) in het Heilige der Heilige is!
Tijdens het koningschap van Saul blijft de Ark waar hij was, maar toen David koning geworden was over het gehele land, was het eerste wat hij deed de Ark op een eervolle plaats brengen: Hij wilde geen koning zijn zonder de 'zichtbare' aanwezigheid van God.
Hoewel muziek wel een zeker bestanddeel van de eredienst bij de tabernakel van Mozes was, bedacht David op een of andere manier dat muziek, vreugde, zang en dans een eerbetoon aan God zou zijn, en lezen we over het enthousiasme waarmee David de Ark laat ophalen.(5) Toch ging het mis: David deed het zonder te vragen hoe God het wilde, en hij had als koning de wet moeten kennen; enthousiasme is nog geen heiliging! (6)
Pas wanneer David zich bewust is van de Heiligheid van God, kan hij de Ark op waardige wijze terug brengen. Deze keer was het feest zelfs heerlijker dan de vorige keer! Zoals David het de eerste keer aanpakt is een grote geestelijke les voor ons; hij kopieerde de methode van de wereld, democratisch en enthousiast, maar erkende de heiligheid van God niet!
Pas toen hij de priesters had geraadpleegd en begreep waar het om ging, kon God hem gebruiken om Zijn Heerlijkheid onder Zijn volk te herstellen. David had de schrik goed te pakken. Hij voerde daarom elke opdracht nauwgezet volgens de voorschriften uit. Toch kreeg hij later een ruimte en vrijheid van God die boven alle voorschriften uit ging!
Zo stelde David 288 speciale zangers aan die samen met 4000 musici in 24 groepen van 12, volgens een rooster, dag en nacht dienst deden. (7) Ook stelde David poortwachters aan om toe te zien dat mensen die kwamen aanbidden, geheiligd en gereed waren om te aanbidden. (8)
De zangers en de musici zongen en speelden met hun gezicht naar de Ark en hun rug naar de mensen! Ze zijn er niet om de mensen bezig te houden, maar om hen in de aanwezigheid van de Heer te brengen.
Door deze geschiedenis van David krijgen we een geweldig inzicht hoe God wil dat de (Zijn) Gemeente zal functioneren; zij is een muziek minnende, zingende, prijzende en aanbiddende gemeenschap.
Het moet een geweldige tijd zijn geweest. Jaren later, toen Salomo de tempel inwijdde, was daar de zelfde opmaak van zangers en musici. De aanwezigheid van God was toen zelfs zo groot, dat geen mens meer op z'n voeten kon blijven staan! (9) Het luidde echter een andere werkelijkheid in; de tabernakel van Mozes en de Ark werden weer verenigd. Het werd weer zoals het was...
En David 'kwam en zat' voor de Heer... (10) Nergens vinden we vermeld dat er een voorhangsel was in Davids tabernakel. De weg naar Gods aanwezigheid was open! In Davids tijd heeft men mogen proeven van de werkelijkheid die achter het schaduwbeeld was verborgen (en bleef) tot aan Jezus.
De profeet Amos heeft het later over de wederopbouw van de 'vervallen hut van David'. (11) Het woord 'hut' wat hier gebruikt wordt is het zelfde grondwoord als door het hele O.T. heen gebruikt wordt voor 'tabernakel' of tent. Het is op z'n minst opmerkelijk dat Amos het hier heeft over de 'tabernakel van David' en niet over de 'tabernakel van Mozes'.
Davids tabernakel leert ons veel over de opbouw van de Gemeente in onze tijd. Het leert ons over een Goddelijke orde die opgebouwd wordt: Een orde van bedieningen en het samenvloeien van die bedieningen.
Sela.
Rev.Camp ['94/'95] C015
