Carona heeft een nieuwe demensie toegevoegd aan onze moderne samenleving: afstand. In de vorige eeuw werden afstanden juist opgeheven door snelle treinen, auto's, vliegtuigen, communicatie- middelen. We bellen nu net zo makkelijk met de andere kant van de wereld alsof het onze buren betreft en zijn zelfs in staat daar live videobeeld bij te gebruiken. Geen tamtam, geen boodschappers, geen brieven... Maar wat zijn we er per summa mee opgeschoten?
Een nieuw ontstane virtuele wereld is dichter bij dan de werkelijkheid en de werkelijkheid lijkt afstandelijker dan ooit. Hoe kan het zijn dat we meer aandacht hebben voor de schijn dan voor de werkelijkheid? En nu denkt u bij 'schijn' waarschijnlijk enkel aan die virtuele wereld, maar er is nog een werkelijkheid die net zo reeel is als de zichtbare en toch slechts door een handje vol wordt gezien.
Even ter illustratie: Ik mag als tijdverdrijf graag schrijven. Deze columns zijn daar een voorbeeld van, maar ik heb inmiddels ook een tweetal romans op mijn naam staan, en de derde is onderweg. (1)
Wat van een verhaal zo leuk is: Je kunt de factor 'tijd' beinvloeden en op deze manier zaken die er toe doen, al dan niet in hun historische context, laten plaatsvinden op tijdstippen die in het verhaal het best uitkomt.
Maar niet alle boeken hebben dit. Er zijn ook boeken waarin de tijdlijn, dus de gebeurtenissen, de hoofdtoon voert, zeker als die gebeurtenissen ook echt hebben plaatsgevonden. Toch kunnen we de geschiedenis negeren en laten voor wat het was, maar dat is dom. Wanner je geen oog hebt waar je vandaan komt, hoe weet je dan waar je naartoe gaat? Maar dan moet je wel de consequentie van dat verleden weten en erkennen.
Jezus was zo'n mijlpaal. Hij was de oplossing voor een oud probleem, waar we in de huidige tijd meer dan ooit last van hebben: afstand. Niet de onderlinge afstand, want die is met wat creativiteit wel te overbruggen. Nee, de afstand tussen ons en God. We kunnen dat onzichtbare leven negeren en het afdoen als bovennatuurlijke poespas, maar het heeft wel degelijk een realiteit in het hier en nu.
Voor wie zich afvraagd wat of wie God is, even een korte introductie: De Bijbel begint met de befaamde woorden 'Er zij licht' (2) Alles van 'onze' realiteit is begrensd door tijd, plaats en materie. God sprak en het was er.
Iets scheppen is werken met materialen waar je zelf boven staat. God's spreken (Zijn bedoeling, Zijn woord) is zelfs tastbaar geworden en heeft zich onder ons bewogen (3) Met slechts EEN doel: De mens terugbrengen in relatie met zijn Schepper. Kan God dichterbij komen dan dat Hij in ons wil wonen?
Jezus was niet een historisch figuur, maar de brenger van een nieuwe vorm van leven. En dat is niet een noviteit die morgen alweer plaats maakt voor de volgende hype. Nee, het is een leven vol dynamiek, met een uitzicht op iets wat het huidig zelfs doet verbleken.
Nieuwgierig? Lees dan het deel van de bijbel wat de naam 'Handelingen' draagt. (4) En wil je weten wat daar aan vooraf ging, kun je dat van dezelfde geschiedschrijver in zijn 'Evangelie naar Lucas' lezen. Wanneer je deze uitdaging niet aan wilt, zeur dan niet dat carona je zoveel beperkingen heeft gebracht, want de keuze voor echt leven ligt bij jouw.
Rev.Camp [Dec'20] C149
