In de tijd van de grote profeten zien we een ons wat vreemd verschijnsel; een 'profetenschool'. In 1Sam.10 wordt dit omschreven als een groep profeten die al musicerende profeteert. Bij een door Samuel voorzegde ontmoeting met deze profeten, komt Gods Geest ook over Saul en geraakt hij met hen in vervoering; zelfs zo heftig dat het volk er later de draak mee stak. (1)
In het verhaal van Elia en Elisa (2Kon.2) is ook sprake van een groep
jonge profeten; een profetengilde of profetenschool.
Na de voorzegde hemelopname van Elia stellen deze profeten een zoektocht naar de verdwenen Elia voor,
terwijl Elisa toch duidelijk te kennen geeft dat dit niet nodig is!
Profeten in opleiding... ,
is dat een raar idee?
Wanneer Paulus schrijft over het streven naar de gaven van profetie (2) gebruikt hij juist woorden zoals 'opbouwen, bemoedigen en vertroosten' en geen termen die slaan op diepgaande toekomstvisioenen. In Handelingen haalt Petrus de profeet Joël aan; 'In het laatst der dagen zal Ik van mijn Geest uitstorten op alle vlees. en zij zullen profeteren., gezichten zien., en dromen dromen.' (3)
Dit wordt wel duidelijk gekoppeld aan de komst van Jezus als de Messias, zijn dood, zijn opstanding en hemelvaart. Vergeven, vrijgekocht en met de Heilige Geest gedoopt mogen wij daardoor kinderen van de Allerhoogste zijn.
En als broeders en zusters vormen wij zo dat nieuwe volk (een heilige natie) welk God zich heeft toebereid. (4)
In het O.T. waren het de profeten die namens God handelden, maar het waren er niet zo veel. Wanneer de profeet Joël zegt dat Gods Geest op alle vlees zal komen, wijst Petrus erop dat, wat daar toen plaatsvond, voor iedere (!) wedergeboren mens (christen) is.
Mensen wordt wakker! We zijn met Jezus een heel nieuw tijdperk ingegaan! De (Kerk)geschiedenis heeft ons doen geloven dat na het laatste hoofdstuk van Handelingen alles weer naar het oudtestamentische leven is terug gekeerd. Maar dat is een leugen! De afgelopen, pakweg, achttien eeuwen kunnen dan misschien in een paar hoofdstukken worden samengevat, maar wat Gods Geest nu in onze tijd aan het doen is, is met geen pen te beschrijven!
'Maar dat zijn allemaal predikers met een bijzondere zalving', hoor ik al zeggen. Maar Gods Geest was ook met de profeten van de profetenschool! Misschien niet zo krachtig als Elia of Elisa, maar ze profeteerden (lees: dienden) ook het volk naar Gods wil. Dat is waar Paulus ons toe aanspoort; Niet wat we doen, maar dàt we wat doen is voor God belangrijk.
En de Gemeente mag voor ons een leerschool zijn; eerst als basisschool, maar daarna 'Gebouwd op het fundament van apostelen en profeten' (5) een voortgezet onderwijs; 'Om de heiligen toe te rusten.' (6)
Elke gave van God, hoe volmaakt ook, wordt in 1Cor.13 gekoppeld aan liefde. Ja, hoewel Paulus ons aanspoort om te streven naar de belangrijkste gaven, zegt hij dat geloof, hoop, maar boven alles liefde het belangrijkste is.
Houdt dit dan in dat liefde in de Gemeente belangrijker is dan alle gaven die daar genoemd worden? Nee, wij verkrijgen juist al deze gaven door 'geloof', door te vertrouwen (lees: 'hopen') op Gods genade als we ergens in tekort schieten. Maar boven alles is het Gods liefde voor ons, zijn kinderen, dat Hij ons al deze middelen (lees: gaven) ter beschikking stelt.
Hij wil dat wij ons ontwikkelen als bruikbare instrumenten in zijn hand; Om zo steeds meer te gaan voldoen aan onze christelijke roeping (7) en zo de Here Jezus Christus steeds beter leren kennen, en nooit meer zullen struikelen! (8) Is dit te hoog gegrepen?
Nee, God heeft ons de Gemeente als leerschool gegeven; Om opbouwend, bemoedigend en vertroostend met elkaar om te gaan, en 'elkaar aan te sporen, vooral nu wij zien dat het niet lang meer zal duren, voor de Here Jezus terug komt.' (9)
Mijn schoolgeld is betaald; ik mag leren!
Rev.Camp [sep'97] C007
